Een jaar of acht heb ik in verslavingsklinieken gewerkt.
Het gebed dat we daar na elk groepsgesprek/training met elkaar hardop zeiden was ´the serenity prayer´, ofwel het gebed om kalmte:

God, help me aan U over te geven wat ik niet kan veranderen,
geef mij de moed om te veranderen wat ik zelf kan,
en de wijsheid om het verschil te herkennen.

In de kliniek was iedereen welkom; of je nu christen was, moslim, hindoe of atheïst, dus een ieder had een ander beeld van wie God was.
Wat wel voor iedereen gelijk was, was de machteloosheid die ervaren werd. Dat je al zo lang vastzit aan het gebruik van alcohol, drugs, medicijnen of aan de hele dag gamen of gokken, dat je zelf niet meer ziet hoe je los kunt komen.
Dat je zo diep in de put zit, dat je zelfs geen lichtpuntjes meer ziet.
Dat je de kliniek binnenkomt en zegt: “Het lukt me niet meer, help mij!”

En dat is wat ik wilde: iemand helpen, misschien wel iemand redden. Maar ik merkte al snel: iemand moet zelf ook de handen uit de mouwen steken. Zelf kiezen om dingen anders te doen, zelf kiezen om te stoppen met datgene wat soms al jaren iemand in zijn greep houdt.

Dat is ergens nog het makkelijkst: stoppen met de middelen, zeker als je afgezonderd bent van het normale leven en samenleeft met gelijkgestemden.
Maar er waren ook dingen die niet zomaar te veranderen waren: de relaties die kapot waren gemaakt door de verslaving, je lichaam dat geleden had onder het gebruik van alcohol of drugs, je baan die je kwijtgeraakt was, schulden die niet meer te overzien waren.

En dan is er dat gebed: Help me los te laten wat ik niet kan veranderen.
Maar dus ook: geef me moed om te veranderen wat ik zelf kan.
En de wijsheid om het verschil te herkennen.

Want hoe uitzichtloos sommige situaties ook lijken: er zijn lichtpuntjes. Soms zie je ze zelf niet, maar iemand naast je wel. Iemand die het beste met je voor heeft. Waardoor je de moed krijgt om zelf die eerste stapjes te zetten:  naar een schuldenvrij leven, naar een betere relatie met je kinderen, naar een nieuwe baan, naar een leven zonder alcohol, noem maar op.

En soms is het inderdaad zo dat een situatie niet te veranderen is, bijvoorbeeld als je lichaam niet meer werkt zoals het zou moeten, of wanneer je iemand aan de dood verloren bent. Wat dan?
Dan geldt: help me los te laten wat ik niet kan veranderen, help mij hiermee te leren leven. Help me te ontdekken dat ondanks dit het leven de moeite waard is. Dat er ondanks ellende altijd hoop is!

Welkom bij HOPE- Leef Licht om samen op zoek te gaan naar de lichtpuntjes!